Implanty dentystyczne
Implanty stomatologiczne są bardzo efektywnym rozwiązaniem przy odbudowie brakujących zębów. Dotyczy to zarówno pojedynczych braków zębowych jak i mnogich.
Jeśli zachodzi potrzeba odbudowy braku jednego zęba, implant zębowy stanowi znacznie lepszą alternatywę niż most protetyczny. Rozwiązanie to pozwala uniknąć szlifowania zębów sąsiednich.
Przy mnogich brakach zębowych, dzieki implantom, można uniknąć stosowania ruchomych protez, które powodują zanik kości, podrażnienia śluzówki oraz są rozwiązaniem mniej komfortowym i nieestetycznym.
W sytuacji całkowitego bezzębia, implanty stomatologiczne są najlepszym sposobem przymocowania protez dentystycznych. Wszczepienie juz 2-4 implantów zapewnia odpowiednie podparcie protez całkowitych. Dzieki temu pacjent może swobodnie jeść i uśmiechać się z większą pewnością siebie.
Implanty zębowe wykonane z tytanu, materiału biokompatybilnego z ludzką tkanką, zintegrowane z kością w sposób znaczący eliminują jej zanik. Pełnią rolę identyczną jak naturalne korzenie zęba. Pomagają w ten sposób w utrzymaniu zdrowej kości szczęk. Dzięki temu naturalne rysy twarzy pozostają zachowane na długo, policzki nie opadają oraz nie pogłebiają się zmarszczki.
FAQ:
• Jakie są konsekwencje braku zebów?
Każdy powinien zdawać sobie sprawę, że utrata nawet jednego zęba pociąga za sobą po pewnym czasie duże zmiany. Zęby ograniczające lukę przesuwają się i przechylają, a ząb przeciwwstawny wysuwa się z kości , robi się dłuższy i zaczyna się ruszać. W skrajnych przypadkach dochodzi on do dziąsła w miejscu braku i ulega patologicznemu rozchwianiu. Utrata większej ilości zębów, jak się łatwo domyśleć, prowadzi do jeszcze większych zmian. Dochodzi do wtórnych wad zgyzu, przeciążeń i niejednokrotnie złamań pozostałych w jamie ustnej zębów. Zmiany dotyczą również stawów skroniowo-żuchwowych. Powstają zwyrodnienia objawiające się m.in. trzaskami, przeskakiwaniami i bólami okolicy stawów i uszu. Wygląd “starczy”, zapadnięte policzki, pogłębione zmarszczki to również następstwa utraty zębów zarówno przednich jak i tylnych. Wynika to z braku podparcia tkanek miękkich o zęby oraz zmniejszonej objętości kości szczęk, które pozbawione zębów sukcesywnie zanikają.
• Jaka jest przewaga implantów nad pozostałymi metodami odbudowy braków zębowych?
Odbudowa brakujących zębów przy użyciu implantów stomatologicznych jest najbardziej fizjologicznym rozwiązaniem. Zintegrowany z kością wszczep zapobiega jej przedwczesnemu zanikowi. Alternatywą dla uzupełnienia pojedynczego braku jest tradycyjny, trzypunktowy most porcelanowy wykonany na dwóch zębach ograniczających lukę. To rozwiązanie wiąże się z dużym urazem dla żywych zębów, jakim jest ich oszlifowanie. Często prowadzi to, nawet po latach, do stanu zapalnego i konieczności leczenia kanałowego takich zębów. Ponadto, w miejscu braku zębowego pod przęsłem mostu, kość ulega przyspieszonemu zanikowi. Powoduje to, że z upływem lat, tworzy się coraz większa przestrzeń pomiędzy brzegiem przęsła mostu odbudowującym brak zębowy, a dziąsłem. Poza nieestetycznym wyglądem miejsce to sprzyja zaleganiu pokarmu. Wszczepienie implantu pozwala zarówno uniknąć osłabiania i szlifowania zębów sąsiednich, jak i zapobiega przedwczesnej resorbcji kości. W przypadku licznych braków zębowych implanty stomatologiczne często są jedynym rozwiązaniem pozwalającym uniknąć ruchomych protez. Całkowity brak zębów wiąże się najczęściej z koniecznością wykonania całkowitych protez akrylowych. Wszczepienie już minimum dwóch implantów w żuchwie oraz czterech w szczęce zapewnia cenną, dodatkową stabilizację protez, co polepsza komfort życia. Dzięki temu możemy również znaczącą zredukować zasięg protez np. na podniebieniu, będący niejednokrotnie przyczyną odruchu wymiotnego u pacjentów. Wszczepienie większej ilości implantów przy bezzębiu, pozwala uniknąć dyskomfortu związanego z protezami ruchomymi i wykonać odbudowę porcelanową na stałe ufiksowaną na implantach.
• Ile zębów można odbudować na jednym implancie?
Zasadą jest odbudowa jednego zęba na jednym implancie. Próby dowieszania większej ilości koron do pojedyńczego wszczepu wiążą sie z dużym ryzykiem jego odrzutu przez organizm. W przypadku wsczepienia dwóch implantów po danej stronie możliwe jest natomiast odbudowanie trzech, a czasami nawet czterech zębów, wykonując most na implantach.
• Jakie są etapy leczenia implantologicznego
Każdy zabieg implantacji poprzedzony jest wnikliwym badaniem lekarskim oraz radiologicznym. Na jego podstawie lekarz ustala plan leczenia, dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta. Leczenie implantologiczne odbywa się w dwóch etapach: pierwszy etap określamy jako część chirurgiczna, a drugi etap jako część protetyczna.
• Pierwszy etap: część chirurgiczna
Po wykonaniu odpowiednich badań i ustaleniu planu leczenia przystępujemy do właściwego leczenia implantologicznego. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Implant zębowy wykonany z tytanu, który stanowi odpowiednik korzenia zęba, jest wszczepiany do kości w miejsce brakującego zęba. Następuje okres gojenia się i przebudowy kości wokół wszczepionego implantu, zwany osteointegracją. Prowadzi on do stabilizacji implantu gwarantującej prawidłowe jego funkcjonowanie w przyszłości. Proces ten trwa od 2 do 6 miesięcy. Czas trwania zabiegu implantologicznego zależy od kilku czynników. Przeciętnie trwa od 30min do 1,5 godziny.
• Etap drugi: część protetyczna
Po zakończeniu procesu osteointegracji, do implantu mocowany jest element nazywany łącznikiem, który zapewni utrzymanie nowej korony, mostu lub protezy całkowitej. Wykonanie odbudowy protetycznej na łączniku poprzedzone jest pobraniem wycisków protetycznych. Kolor nowej korony czy mostu jest idealnie dobierany do naturalnych zębów pacjenta. Odtworzony na implancie ząb wygląda oraz pełni funkcję identyczną jak naturalny ząb pacjenta. Odbudowa protetyczna tj wykonanie np. koron albo mostów zajmuje z reguły kilka tygodni. Jeżeli warunki kostne u pacjenta są niewystarczajace, niezbędne okazać się mogą zabiegi regeneracji kości. Wtedy cały proces może wydłużyć się o 12 miesięcy lub dłużej.
• Jaka jest trwałość implantów
Implanty stomatologiczne stosowane są już od ponad 30 lat i przez cały ten czas trwało udoskonalanie i dopracowywanie techniki implantacji. Dobierając odpowiedni implant oraz stosując prawidłową technikę zabiegu minimalizujemy ryzyko niepowodzenia. Stopień powodzenia leczenia implantologicznego wynosi zazwyczaj 95 ? 99%, w tym odsetku przypadków implantacja kończy się pełną integracją implantu z kością. Od momentu wszczepienia implanty mogą towarzyszyć pacjentowi do końca życia, w zależności od tego jak się o nie dba. Jak każde uzupełnienie twój odbudowany na implancie ząb może być uszkodzony przez uraz, chorobę przyzębia lub nieprawidłową higienę jamy ustnej. Wszelkie badania naukowe dowodzą, że w 80% przypadków utrata implantów wiąże się z brakiem odpowiedniej higieny. Biokompatybilność materiału z jakiego wykonane są implanty stomatologiczne powoduje, że w kontakcie z żywymi tkankami człowieka nie występuje zjawisko “odrzutu”, jak ma to miejsce np. podczas przeszczepów organów.
• Ile kosztują implanty (rodzaje odbudowy)
Na koszty zabiegu składa się kilka czynników, takich jak chociażby ilość zakładanych implantów czy potrzeba wykonania dodatkowych zabiegów poprzedzających implantację. Najlepiej na to pytanie odpowie lekarz, który zaplanuje i będzie prowadził leczenie. Cena zależy również od rodzaju uzupełnienia na implancie, na jakie zdecyduje się pacjent. Na implantach możemy wykonać korony i mosty porcelanowe na podbudowie metalowej lub pełnoceramiczne na podbudowie cyrkonowej. Korony wykonane na implantach są droższe od koron wykonanych na własnych zębach. Spowodowane jest to większymi kosztami wykonania odbudowy, min. stosowaniem skomplikowanych elementów łączących koronę z implantem. Koszty wykonania protez mocowanych na implantach stomatologicznych można określić dokładnie po indywidualnej ocenie sytuacji w jamie ustnej pacjenta.
• Czy jestem dobrym kandydatem do leczenia implantologicznego, z jakimi dolegliwościami po zabiegu musze się liczyć?
Zasadniczo implanty stomatologiczne można wszczepić u każdego. Tylko w wyjątkowych sytuacjach założenie implantów może być przeciwwskazane. Na decyzję o zabiegu duży wpływ ma ogólny stan zdrowia. We współczesnej stomatologii uzupełnienie protetyczne na implantach traktowane jest jako metoda leczenia “z wyboru”, wszędzie tam, gdzie jest to możliwe i nie ma poważnych przeciwwskazań. Implantów zębowych nie można zakładać u dzieci i młodzieży przed ukończeniem 18-20 roku życia. Ma to związek z niezakończonym rozwojem kości. Z drugiej strony nie ma zasadniczych przeciwwskazań, aby zakładać implanty u osób starszych nawet po 70. Należy jednak pamiętać, że u osób takich procesy gojenia przebiegają dłużej, a współistnienie u nich niektórych chorób może wpłynąć na rezultat leczenia. Nie stosuje się zazwyczaj leczenia implantologicznego u osób chorujących przewlekle na schorzenia ogólnoustrojowe, takie jak nowotwory, AIDS, cukrzycę, nadciśnienie, osteoporozę, choroby psychiczne. Nie powinno się wszczepiać implantów osobom nałogowo palącym tytoń, alkoholikom, chorym na chorobę reumatyczną (ze względu na długotrwałe przyjmowanie sterydów). W pierwszej i drugiej dobie po implantacji istnieje niewielkie ryzyko wystąpienia pewnych niedogodności takich jak np. obrzęk, powstanie krwiaka, bolesność operowanej okolicy. Powikłania te są na ogół niezbyt groźne a całe leczenie przebiega bez większych problemów, pacjenci zaopatrywani są w odpowiednie środki przeciwbólowe oraz otrzymują szczegółowy instruktarz postępowania po zabiegu. Groźne powikłania, takie jak infekcja zdarzają się rzadko.
• Jak należy dbać o implanty?
Zasadniczo podstawą jest odpowiednia codzienna higienizacja. Technika i metody szczotkowania nie różnią się od tych stosowanych przy zębach naturalnych. Przy większych pracach wykonanych na implantach, czasami stomatolog może zalecić stosowanie urządzenia takiego jak irygator. Implanty zębowe wymagają, podobnie jak zęby naturalne, co pół roku wizyty kontrolnej w gabinecie oraz ściągnięcia kamienia nazębnego. Zła higiena może doprowadzić do zapalenia dziąsła wokół implantu i zębów sąsiednich, zaniku kości i w konsekwencji odsłonięcia implantu.
• Co to jest augmentacja?
To sprawdzona metoda odbudowy kości szczęk. W momencie gdy lekarz stwierdzi, że u pacjenta występuję niewystarczająca ilość kości aby wszczepić w dane miejsce implant, planuje się w tym miejscu zabieg augmentacji. Materiał użyty do augmentacji może być pochodzenia organicznego np. kość wołowa, bądź syntetycznego np. hydroksyapatyt oraz fosforan trójwapniowy. Czasami, dla lepszego efektu, materiał przy dużych ubytkach kostnych przykrywa się specjalną błoną zaporową wykonaną z kolagenu. Technicznie zabieg, który jest całkowicie bezbolesny, polega na odsłonięciu dziąsła w miejscu ubytku kostnego i umieszczeniu tam materiału augmentacyjnego. Procedura wspiera tworzenie się w tym miejscu nowej kości. Z reguły po ok. 4 miesiącach pacjent jest gotowy, aby w planowanym miejscu wszczepić implant zębowy.
• Co to jest podniesienie dna zatoki (Sinus Lift)?
Zatoki szczękowe to parzyste przestrzenie pneumatyczne mieszczące się obustronnie w trzonie kości szczękowej. Dno zatoki szczękowej, czyli jej dolna ściana jest utworzona przez wyrostek podniebienny i zębodołowy szczęki. Najniższe miejsce dna zatoki szczękowej odpowiada najczęściej położeniu pierwszego zęba trzonowego. Do zatoki mogą wnikać korzenie zębów trzonowych i przedtrzonowych. Utrata zęba znajdującego się pod zatoką prowadzi do utraty kości, równocześnie dochodzi do ekspansji zatoki w kierunku, gdzie znajdował się wcześniej utracony ząb. Na skutek tego procesu grubość kości wyrostka zębodołowego może okazać się niewystarczająca do stabilnego umieszczenia i utrzymania w niej implantu. Aby wszczepić w tym odcinku implant, niezbędny jest zabieg podniesienia dna zatoki. Po wykonaniu dojścia do dna zatoki szczękowej poprzez nacięcie na wyrostku zębodołowym błona śluzowa zatoki za pomocą specjalistycznego instrumetarium zostaje uniesiona do poprzedniego położenia. W tak uzyskanej przestrzeni umieszczany jest biomateriał, substytut kości, który po zagojeniu się stworzy stabilne podłoże dla wszczepienia implantu zębowego.
